Cukrownia Chełmża - strona pimbp

Przejdź do treści


Cukrownia Chełmża
Cukrownia Chełmża – największa cukrownia w Europie przed I wojną światową. Wybudowana w 1881 r. przez niemiecką spółkę. Przyczyniła się do przekształcenia charakteru miasta z rzemieślniczo-handlowego na przemysłowy. Pierwsza kampania cukrowni rozpoczęła się 25.09.1882. U progu XX w. przerób dzienny wynosił 3000 t, zatrudnienie w latach 1908-1912 sięgało ok. osób 750 w okresie kampanii. W 1904 budynek cukrowni został zniszczony przez pożar, odbudowano go w 1905. W latach 1911-1914 zakład osiągnął średnią roczną produkcję na poziomie 31 tys. t. Po I wojnie światowej cukrownia Chełmża była największą cukrownią w Polsce. W latach 1921-1927 produkcja cukru wzrosła z 10 do 33 tys. W latach 30-tych zatrudnienie, włączając pracowników sezonowych, sięgało 2 tys. os. a rekordowy wynik produkcji osiągnął 46 tys. t. cukru. Po II wojnie światowej cukrownia stanowiła podstawę do utworzenia Kombinatu Cukrowniczego Chełmża, zatrudniający ok. 1 tys. os. W 18-25.09.1980 miał miejsce strajk robotników cukrowni. Jego przyczyną było niezadowolenie pracowników z ogólnej sytuacji w kraju i lekceważenie potrzeb pracowników cukrowni. W latach 90. XX wieku przemysł cukrowniczy w Polsce zaczął przejmować kapitał zagraniczny. W okresie 2001-2004 w woj. kujawsko-pomorskim zamknięto 7 cukrowni. Cukrownia Chełmża została przejęta przez koncern Nordzucker AG w październiku 2000; zmieniła nazwę na Nordzucker Polska S.A. Zakład Produkcyjny z siedzibą w Chełmży i została poddana gruntownej modernizacji. Na inwestycje przeznaczono 33 mln EUR. Wówczas produkcja jednej kampanii cukrowniczej w Chełmży wynosiła ok. 80 tys. t. (6000 tys. na dobę). W 2008 jako pierwsza cukrownia w Polsce rozpoczęła rafinację surowego cukru trzcinowego.
BIBLIOTEKA UCZESTNICZY W PROGRAMACH:
Wróć do spisu treści