Bolesław Dzięgielewski
Bolesław Dzięgielewski (1870 - 1939) – kupiec, radny miejski, wiceburmistrz Chełmży, działacz społeczny i patriotyczny, członek Zarządu Magistratu oraz licznych organizacji i stowarzyszeń.
Urodził się 10 stycznia 1870 r. w miejscowości Wielkie Czyste (powiat chełmiński). Jego rodzicami byli Franciszek, nauczyciel w szkole w Wielkim Czystem, i Marianna z domu Majewska. Wykształcenie na poziomie szkoły elementarnej pobrał podczas nauki u swego ojca.
Bolesław był żonaty z Leokadią z Wilczewskich. Do Chełmży przeprowadził się wraz z rodziną 1 lipca 1897 r. W dokumentach archiwalnych napisano o nim:
„Bolesław Dzięgielewski zamieszkuje w Chełmży od 1 lipca 1897 r. i należy do partii obywatelskiej. Już od szeregu lat oraz za czasów niemieckich (zabór pruski) pracuje w sprawach społecznych i wykonuje swoje obowiązki honorowo. Jego działalność na niwie społecznej jest dostateczna i widoczna. Od 22 kwietnia 1920 r. urzęduje, jako członek Kolegium Magistratu zamieszkując stale w Chełmży. Za czasów niemieckich pracował na niwie społecznej wykonując swoje obowiązki honorowo. Znany jest, jako dyskretny i gorliwy obywatel. Wykonuje swoje obowiązki z zupełnym zadowoleniem obywatelstwa władz nadzorczych. Bolesław Dzięgielewski położył względem Państwa Polskiego i obywateli zasługi, spełniając czyny nie leżące w zakresie jego obowiązków, a przynoszące korzyści państwu i obywatelom”.
Bolesław Dzięgielewski w roku 1919 był współzałożycielem Towarzystwa Kupców Samodzielnych. Swoją pracę związaną z samorządem miejskim w Chełmży rozpoczął 12 maja 1920 r. Brał udział w tworzeniu od podstaw struktur urzędu miejskiego w Chełmży po jej wyzwoleniu. Został także wybrany przez Tymczasową Radę Miejską 1 grudnia 1921 r. na radnego pierwszej międzywojennej Rady Miejskiej. Ściśle współpracował z burmistrzem Bronisławem Kurzętkowskim, początkowo należąc do Związku Ludowo-Narodowego (ZLN). Po roku 1930 deklarował się jako radny bezpartyjny. Być może miało to związek z zawirowaniami i walką polityczną, do jakiej doszło w Chełmży pod koniec lat 30. XX w. Wówczas oprócz endecji i sanacji starły się dwie czołowe postacie w mieście – burmistrz Bronisław Kurzętkowski i przewodniczący Rady mecenas Władysław Wyszkowski. Ta polityczna rywalizacja doprowadziła do zawieszenia Kurzętkowskiego w urzędowaniu. Jego obowiązki w okresie od 24 października do grudnia 1927 r. wykonywał Bolesław Dzięgielewski, który cieszył się już wówczas dużym poważaniem i autorytetem. Bolesław Dzięgielewski podczas swego urzędowania występował wielokrotnie jako burmistrz w zastępstwie. Był również członkiem Zarządu Magistratu (Kolegium Magistratu). Na tę funkcję wybrano go ponownie 20 marca 1928 r. Pełnił ją do 10 maja 1934 r. W 1929 został starszym radcą miejskim.
Jako urzędnikowi podlegały mu także sprawy podatkowe. Odpowiadał za kontrole w Rzeźni Miejskiej, która znajdowała się pod jego nadzorem.
Bolesław Dzięgielewski intensywnie pracował nie tylko jako rajca miejski i członek Magistratu, ale także jako działacz społeczny i patriotyczny. Brał udział w poświęceniu sztandaru św. Barbary, angażował się w życie miasta i magistratu oraz towarzystw i stowarzyszeń. W mieście pisano o nim: „Jego usposobienie pod względem narodowościowym jest bardzo dobre – patriota”.
Był członkiem Kuratorium Miejskiej Kasy Oszczędności, w którym pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego. Działał w radzie nadzorczej Komunalnej Kasy Oszczędności oraz w Spółdzielni „Rolnik” i Banku Ludowym. Jako kupiec wchodził w skład komisji do spraw obrotowego podatku od wyszynku i drobnej sprzedaży trunków. Poza tym był zasłużonym członkiem Towarzystwa Kupców Samodzielnych. Jako właściciel kamienicy przy ul. Toruńskiej 6 prowadził w niej własny interes. Kupiec Dzięgielewski reklamował swój sklep jako najstarszy skład towarów kolonialnych, delikatesów, wódek oraz win krajowych i zagranicznych. Prowadził również restauracje. Znany był w Chełmży jako uczciwy przedsiębiorca.
Bolesław Dzięgielewski za swoje zasługi otrzymał m.in. Medal Dziesięciolecia Niepodległości Państwa Polskiego i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 1 stycznia 1939 r.
Po śmierci w prasie napisano o Bolesławie Dzięgielewskim: „Dzięki swojej wiedzy zawodowej i wybitnym zdolnościom podniósł swoje przedsiębiorstwo do wysokiego poziomu, a swoim szlachetnym charakterem pozyskał całe społeczeństwo. Poza pracą zawodową brał czynny udział w życiu społecznym zajmując za czasów zaborczych w polskich organizacjach wybitne stanowiska. Zmarł dobry Polak i katolik”.
Na nekrologu Towarzystwo Kupców Samodzielnych napisało: „W Zmarłym straciliśmy wybitnego członka i doradcę, kolegę nieskazitelnego charakteru. Pamięć po Nim pozostanie na zawsze”.