Biskup Heidenryk
Heidenryk – dominikanin,
pierwszy biskup chełmiński, założyciel miasta i budowniczy katedry pod wezwaniem Świętej Trójcy. Wywodził się z
Saksonii, gdziebył przeorem lipskiego konwentu. W 1238 r.Heidenryk został
prowincjałem dominikanów na ziemiach polskich. Urząd ten sprawował przez 2
lata.
W 1245 r. towarzyszył jako
kapelan legatowi papieskiemu Wilhelmowi z Modeny podczas soboru w Lyonie.
Konsekracja bp. Heidenryka przez Innocentego IV w końcu 1245 r. w Lyonie
otworzyła poczet 58 biskupów chełmińskich w prawie 750-letniej historii
diecezji (1243 - 1992).
Sytuacja bp. Heidenryka w
chwili podjęcia misji pasterskiej na ziemi chełmińskiej znajdującej się wtedy
pod panowaniem Krzyżaków była trudna. Kapitułę zdołał utworzyć dopiero w 1255
r. Czekała go więc, prócz zadań apostolskich, wielka praca organizacyjna.
W 1257 r. został obdarzony
przez księcia kujawskiego Kazimierza połową ziemi lubawskiej uzyskanej od
Krzyżaków, co pogłębiło jego konflikt z zakonem. Mimo sporów politycznych
Krzyżacy pomogli bp. Heidenrykowi kładącemu podwaliny pod organizację Kościoła
chełmińskiego.
Wsparciem w misji apostolskiej pierwszego
biskupa chełmińskiego była działalność późniejszych błogosławionych: cenionego
kaznodziei Jana z Łobdowa, franciszkanina i pochodzącej z Turyngii beginki Juty
von Sangerhausen. Jej pustelnia w Bielczynach koło Chełmży, gdzie spędziła
ostatnie 4 lata życia, służąc ubogim i chorym, stała się sanktuarium
miłosierdzia promieniejącym na okolicę. Po jej śmierci 12 maja 1260 r. polecił
pochować ją w chełmżyńskiej katedrze, której budowę rozpoczął w 1251 r.,
polecając patronat kościoła Trójcy Świętej, którą darzył szczególnym
nabożeństwem.
Biskup Heidenryk zmarł w 1263 r. i
prawdopodobnie został pochowany w chełmżyńskiej katedrze.